የይዘት ትርጉም አንቀጽ 7 ምዕራፍ ሁድ - የቁርአን አጭር ማብራርያ ትርጉም በኹመይሪኛ ቋንቋ - የቅዱስ ቁርዓን ማህደር

አንቀጽ: 7

وَهُوَ ٱلَّذِي خَلَقَ ٱلسَّمَٰوَٰتِ وَٱلۡأَرۡضَ فِي سِتَّةِ أَيَّامٖ وَكَانَ عَرۡشُهُۥ عَلَى ٱلۡمَآءِ لِيَبۡلُوَكُمۡ أَيُّكُمۡ أَحۡسَنُ عَمَلٗاۗ وَلَئِن قُلۡتَ إِنَّكُم مَّبۡعُوثُونَ مِنۢ بَعۡدِ ٱلۡمَوۡتِ لَيَقُولَنَّ ٱلَّذِينَ كَفَرُوٓاْ إِنۡ هَٰذَآ إِلَّا سِحۡرٞ مُّبِينٞ

ហើយទ្រង់គឺជាអ្នកដែលបានបង្កើមេឃជាច្រើនជាន់និងផែនដីដែលមានភាពធំធេងបំផុត ហើយទ្រង់បានបង្កើតអ្វីៗដែលមាននៅក្នុងវាទាំងពីរក្នុងរយៈពេលប្រាំមួយថ្ងៃ។ ហើយអារ៉ស្ហរបស់ទ្រង់មុនពេលដែលទ្រង់បង្កើតវាទាំងពីរនោះ គឺស្ថិតនៅលើទឹក ដើម្បីទ្រង់នឹងសាកល្បងពួកអ្នក(ឱមនុស្សលោក) ថាតើនរណាម្នាក់ក្នុងចំណោមពួកអ្នកដែលមានអំពើល្អប្រសើរជាងគេដែលជាទង្វើដែលអល់ឡោះជាម្ចាស់ទ្រង់ពេញចិត្ត ហើយតើនរណាម្នាក់ក្នុងចំណោមពួកអ្នកដែលសាងនូវអំពើអាក្រក់ជាងគេដែលជាទង្វើដែលអល់ឡោះទ្រង់ខឹងសម្បារនោះ។ ហើយទ្រង់នឹងតបស្នងដល់ពួកគេទាំងពីរក្រុមនេះនូវអ្វីដែលសាកសមសម្រាប់ពួកគេ។ ហើយប្រសិនបើអ្នក(ឱអ្នកនាំសារមូហាំម៉ាត់)ពោលថាៈ ពិតណាស់ពួកអ្នក(ឱមនុស្សលោកទាំងឡាយ)នឹងត្រូវគេពង្រស់ឲ្យរស់ឡើងវិញក្រោយពីការស្លាប់របស់ពួកអ្នកដើម្បីជំនុំជម្រះនោះ ប្រាកដជាពួកដែលប្រឆាំងនឹងអល់ឡោះ ហើយបដិសេធនឹងការរស់ឡើងវិញនោះនឹងនិយាយថាៈ គម្ពីរគួរអានដែលអ្នកកំពុងសូត្រវានេះ គឺគ្មានអ្វីក្រៅពីមន្តអាគមដ៏ច្បាស់លាស់នោះឡើយ។ ពិតណាស់ វា(គម្ពីរគួរអាន) គឺជាប្រការដែលមិនត្រឹមត្រូវយ៉ាងច្បាស់លាស់។

ከአንቀጾቹ የምንማራቸዉ ቁም ነገሮች:

• سعة علم الله تعالى وتكفله بأرزاق مخلوقاته من إنسان وحيوان وغيرهما.

• ចំណេះដឹងដ៏ទូលំទូលាយបំផុតរបស់អល់ឡោះជាម្ចាស់ និងការផ្គត់ផ្គង់លាភសក្ការៈដល់ម៉ាខ្លូករបស់ទ្រង់ទាំងអស់ មិនថាមនុស្សលោក សត្វ និងអ្វីផ្សេងៗទៀត។

• بيان علة الخلق؛ وهي اختبار العباد بامتثال أوامر الله واجتناب نواهيه.

• បញ្ជាក់អំពីបុព្វហេតុនៃការបង្កើតម៉ាខ្លូក នោះគឺដើម្បីសាកល្បងខ្ញុំបម្រើរបស់អល់ឡោះតាមរយៈការអនុវត្តតាមបទបញ្ជារបស់ទ្រង់ និងចៀសវាងពីបម្រាមទាំងឡាយដែលទ្រង់បានហាមឃាត់។

• لا ينبغي الاغترار بإمهال الله تعالى لأهل معصيته، فإنه قد يأخذهم فجأة وهم لا يشعرون.

• មិនគប្បីឲ្យការពន្យារពេលដាក់ទណ្ឌកម្មរបស់អល់ឡោះបោកបញ្ឆោតអ្នកដែលប្រព្រឹត្តល្មើសនឹងទ្រង់ឡើយ ព្រោះថាទណ្ឌកម្មនោះ អាចនឹងឆក់យកជីវិតពួកគេភ្លាមៗខណៈដែលពួកគេមិនដឹងខ្លួន។

• بيان حال الإنسان في حالتي السعة والشدة، ومدح موقف المؤمن المتمثل في الصبر والشكر.

• បញ្ជាក់ពីស្ថានភាពពីរប្រភេទរបស់មនុស្សលោក គឺក្នុងពេលមានភាពសុខសាន្ត និងពេលជួបទុក្ខលំបាក ហើយនិងការកោតសរសើរចំពោះគោលជំហររបស់អ្នកមានជំនឿដែលពួកគេតែងតែប្រកាន់យកនូវភាពអត់ធ្មត់ និងថ្លែងអំណរគុណ(ទោះក្នុងស្ថានភាពបែបណាក៏ដោយ)។